wtorek, 31 sierpnia 2010

szalony dzień

Dzisiejszy poranek był identyczny jak wczorajszy, schody zaczęły się później, bo dzisiaj o 14 hostka wyjechała na 1 dzień (czyli wróci jutro wieczorem). O 14:30 pojechałam więc po dzieciaki, zjedliśmy obiad, ogarnęłam kuchnię, a one w tym czasie robiły pracę domową. O 17 wyjechaliśmy, bo musiałam zawieść Młodego na trening footballu na 17:30 i prosto stamtąd pojechałam z Małą na jej soccera, ale w inne miejsce niż wczoraj. Ona grała przez godzinę, a ja delektowałam się piękną pogodą (cały czas mamy po 30 stopni) i przy okazji miałam okazję zobaczyć na żywo okazy nadgorliwych mateczek amerykańskich kibicujących swoim dzieciom jakby to były mistrzostwa świata, a nie zwykły trening lol. Później zapakowałam ją i jej koleżankę do auta i tamtą dziewczynkę pod naszym domem odebrała matka. Mała coś zjadła i o 20:30 pojechałam z nią po Młodego. Wróciliśmy o 9 i musiałam mu jeszcze zrobić spaghetti. Powiem Wam szczerze, że mam dość. Strasznie zmęczył mnie dzisiejszy dzień. Przed chwilą gadałam przez telefon z hostką i gadała mi jakie to dzieci są zadowolone ze mnie, że tak wszystko dobrze robię itp. Chociaż tyle ;) W sumie to miałam pisać trochę bardziej szczegółowo, ale nie mam siły. Chyba wciąż jet lag mnie trzyma. Dobrze, że z gardłem nic mi się nie dzieje, bo w aucie wciąż mam włączoną klimatyzację. No nic, idę spać. Dobranoc :)

poniedziałek, 30 sierpnia 2010

pracy dzień pierwszy :)

Mam już za sobą pierwszy dzień pracy. No prawie, bo muszę wstawić jeszcze jedno pranie, ale dzieciaki na football i sockera zabrała hostka, bo bała się chyba biedna, że w głowie pomiesza mi się od nadmiaru informacji hehe... Ale zdążyłam się już zorientować, że będę busy. I to bardzo lol :D. Całe szczęście nie obowiązuje mnie żadne sprzątanie - zero łazienek, pokojów dzieciaków, jedyne co to wyładować/załadować zmywarkę i przetrzeć blaty w kuchni + pranie dzieciaków (ale zero prasowania) + posiłki dla moich bobasków ;), no i jeżdżenie. Mnóstwo jeżdżenia. Mój dzisiejszy dzień wyglądał następująco: rano przygotowanie lunchy dla dzieci, zrobić naleśniki dla Młodego (który jest wyższy 2 albo 3 głowy ode mnie hehe) i o 7:15 wyjechałam z nim do jego szkoły nr 1. Wróciłam do domu, pogadałam 15 minut z Małą  i pojechałyśmy do szkoły nr 2. Wysadziłam ją i wróciłam do szkoły nr 1 po Młodego, którego następnie zabrałam do szkoły nr 2 (chodzą do niej razem). Mała zapomniała czegoś tam, więc musiałam wrócić do domu i jeszcze raz jechać do szkoły nr 2. Dodam, że do każdej z ich szkół jest min. 20 minut od domu (o ile nie ma korków). W domu więc byłam o 10. Wstawiłam zmywarkę i poszłam na mój marszo - spacer ;), który zajął mi prawie 2 godzin lol (byłam już na nim wczoraj i obczaiłam idealną trasę dla mnie - póki nie zrobi się za zimno, będę tam chodzić :))). Wróciłam, wzięłam prysznic, zrobiłam sobie dużą kawę i zjadłam coś i poszłam zrobić pranie, bo miałam już prawie wszystko brudne. Trochę się pokręciłam, przebrałam, przygotowałam snacki i wodę dla dzieciaków i o 2:30 wyjechałam do szkoły nr 2 odebrać je. Dokładnie o 2:50, czyli o tej, o której miałam być dotarłam na miejsce. Zapakowałam je do auta, dałam ich snacki (ale wcześniej kazałam umyć ręce płynem do mycia rąk bez użycia wody, który wczoraj kupiłam - taka ze mnie świetna operka hehe) i zawiozłam Małą na sockera, a z Młodym pojechaliśmy do biblioteki na godzinkę - on odrabiał lekcje, a ja czytałam gazety. O 16:30 odebraliśmy Małą i o 17 byliśmy w domu. Dzieciaki zjadły coś na szybko i hostka, która właśnie wróciła z pracy, zabrała je na ich kolejne zajęcia, na które normalnie ja je będę wozić. Ja w tym czasie wstawiłam pranie dzieci, ogarnęłam kuchnię i wtedy wróciła szczęśliwa hostka z rogalem na twarzy jak to dzieciaki są szczęśliwe i pod jakim wrażeniem były, że wszystko miałam, że byłam na czas i nawet miały jak umyć ręce hehe... No i moje świetne jeżdżenie lol

A jutro kolejny crazy day się szykuje, bo te dzieciaki codziennie mają mnóstwo zajęć po szkole, a hostka jutro wyjeżdża na jeden dzień. Ale dam radę haha :) Dzieciaki póki co są świetne - bardzo miłe, bardzo pomocne i póki co naprawdę je lubię :) I hostkę mam spoko :D Ten tydzień zleci szybko, bo w piątek i w pon. szkoła jest zamknięta. W sobotę planuję wybrać się metrem do Chicago i mam nadzieję, że uda mi się umówić na mieście z Sabinką, która przyleciała tam tydzień przede mną. Jeśli nie to sama się trochę pokręcę po mieście i popstrykam parę fotek coby mieć co publikować. Tymczasem widok z okna z mojego pokoju:

niedziela, 29 sierpnia 2010

a więc jeżdżę :)

Dzisiaj rano pojechałam z rodzinką do kościoła już na 7:30, bo Młody miał mecz golfa rano. Hostka zawiozła go więc po mszy na pole golfowe i wróciłyśmy do domu. Po śniadaniu hostka rozpisała mi na mapie żółtym flamastrem drogę do ichnej drogerii o nazwie Walgreens (bo chciałam kupić parę brakujących drobiazgów), na stację benzynową, do Starbucksa, do marketu, do dwóch szkół dziciaków i stwierdziła, że na dzisiaj starczy nauki ;). Następnie dała mi kluczyki, swoją komórkę (bo komórkę operki wciąż ma ze sobą ta laska z Czech - ich była operka, która wraca w ten weekend,a w środę wraca już do ojczyzny hehe), pokazała co i jak w aucie i... kazała jechać... Tak więc pojeździłam dzisiaj moją Hondą CVR ze dwie godziny (bo oczywiście czasem się gubiłam) i pomijając to jaki stres przeżyłam rano cofając tyłem czy parkując pod sklepem - kocham to auto haha :))) Ma klimatyzację, super wygodne fotele i nawet biegi przy kierownicy nie są utrudnieniem :D Świetny samochód i podejrzewam, że zimą dobrze się sprawdzi. Moja hostka ma srebrne terenowe BMW i twierdzi, że moja Honda jest lepsza na zimę, więc wierzę jej hehe :) Ale ostrzegła mnie, żebym bardzo uważała na przepisy drogowe, bo policja tutaj wyjątkowo często zatrzymuje nastolatków. Ekstra, tyle tylko że ja mam 25 lat haha... Ale młodo się czuję lol :D

Nie wolno mi zamieszczać publicznie zdjęć domu hostów, ale byłam wczoraj na spacerze po okolicy, więc pokaże Wam najbliższych sąsiadów:
Nawet skrzynka na listy jest ekhm... fantazyjna? badziewna? interesująca? (niepotrzebne skreślić ;)
I jako bonus mój pokój :)

sobota, 28 sierpnia 2010

początek :)

Dzisiaj z hostką jeździłam po Northbrook i zapisywałam sobie drogi, ale pewnie i tak się zgubię haha... Zwłaszcza, że Młody (od dzisiaj taki przydomek będzie nosiło moje starsze dziecko, bo podobno nie wolno zdradzać mi ich imion haha.... więc będzie Młody, Mała i hostka lol... tak twórczo ;) chodzi do dwóch szkół. Dzieciaków nie ma, bo tatuś zabrał je i z opowieści hostki wydaje się być podłym typem, który mieszka teraz z jakąś kobitą i jej 7 dzieciaków. Więc jeździłam z hostką, byłyśmy na zakupach, w Starbucksie i dowiedziałam się, że dostanę kartę kredytową do płacenia za benzynę i zakupy. Jutro rano mam sama sobie pojeździć po mieście, żeby się przyzwyczaić do auta i dróg, bo moja hostka stwierdziła, że przy niej będę się bardziej denerwować, więc lepiej jak sama to zrobię. Mądra babka :) W ogóle dwa razy dzisiaj ludzie się pytali mojej hostki czy jestem jej córką, bo jesteśmy tak strasznie podobne :/ Dziwne trochę heh.

I jeszcze trochę wspomnień ze szkoły. Na początek cuchnąca stołówka:
 
A oto pokój, który dzieliłam z dwoma Niemkami, z których jedna ani razu się nie umyła hehe:
Tutaj się ciężko uczyłam ;):
Zrobiłam nawet jeden art project hehe... mój to ten uśmiechnięty:
Było też trochę rozrywek. Np. śpiewanie, na obrazku Niemry się drą:
I pogadanka z policjantem:
Podsumowując: tęsknić nie będę ;)

...były wszędzie...

Niemki znaczy się. Na szkoleniu było 241 osób z czego ok. 200 to były Niemki. Zaprawdę powiadam Wam - strach było otworzyć lodówkę hehe... To szkolenie bynajmniej nie ociepliło moich uczuć do nich, bo owszem było trochę miłych i rozmownych Niemek, ale większość kompletnie olewała każdego kto nie szprychał po niemiecku i nie były w ogóle zainteresowane poznawaniem nowych ludzi (tym bardziej z Polski ;). Bardzo miłe za to były dziewczyny z innych krajów (poza Austrią, bo też trzymali się tylko razem).  Ogólnie myślę, że część z nich nie przetrwa tutaj roku, bo wielu to straszne dzieciaki same wymagające opieki heh.
Ale wracając do początku - w poniedziałek doleciałyśmy (tzn. ja + 7 innych Polek, bo na szkoleniu była jeszcze jedna laska z Polski, ale leciała sama i była totalnie aspołecznym typem - chyba tylko raz do nas podeszła i to wtedy jak mieliśmy śpiewać piosenkę krajami) do Nowego Yorku o 14:30, godzinę spędziłyśmy w kolejce do urzędnika coby podbił nam paszport, kolejną godzinę wszyscy się zbierali w okół Mike z biura (swoją  drogą Polaka, trochę nawet potrafiącego mówić w naszym pięknym języku haha) i do szkoły dotarliśmy dopiero o 18. Rozdali nam klucze do pokojów, zostawiliśmy bagaże w schowku i poszliśmy na spotkanie organizacyjne + obiad. Wtorek i środa zlały mi się w jedno, ale grafik opisałam w poprzednim poście. Jedyne czym te dni się różniły to wtorkowymi śpiewami, a w środę mieliśmy pogadankę z mega śmiesznym policjantem. W czwartek mieliśmy szkołę do 12:30 i o 13 wyjechaliśmy do NYC. To była taka obwoźna wycieczka autokarem z przewodnikiem + 2 godziny wolnego na mieście. Byłam już w Nowym Jorku, ale i tak bardzo mi się podobało i w sumie nie żałuję tych 35$ ;). Do szkoły wróciliśmy po 22. Następnego dnia jeszcze było ostatnie spotkanie o 7:45 i o 9 wyjechaliśmy autobusami na lotniska. Ja leciałam z La Guardii, na które jechaliśmy ok. 1,5 godziny. O 13:35 miałam samolot i o 15 wylądowałam w Chicago. Odebrała mnie hostka i cały czas rozmawiała przez telefon z biurem, pojechaliśmy po dzieciaki, które miały golfa i pojechaliśmy coś zjeść, dopiero ok. 17:30 miałam okazję wejść do domu. Ten dom jest ogromny i stary, pokoi jest mnóstwo i chyba ciężko będzie się nie zgubić początkowo. Rodzina jest bardzo miła i dzieciaki rozmowne. I we wtorek zostaję już z nimi po raz pierwszy sama :/ Dzisiaj pewnie będzie mnie kobitka zapoznawać z obowiązkami, pokaże gdzie mam jeździć tą "małą" hondą (która okazała się sporym jak na polskie warunki suvem :/ ).
A póki co parę widoków z NYC. Na początek zdjęcie z tubylcami :) + reszta Polek ze szkolenia:
Na stateczku opływającego Statuę Wolności:
I love New York haha :))):

środa, 25 sierpnia 2010

cos na szybko

Post bedzie krotki i bez polskich znakow, bo jestem zmuszona pisac z komputera publicznego, bo niby mam laptopa, ale sygnal internetowy jest tak slaby, ze ciagle zawisza mi sie sesja i trace dostep :/ W dododatku na tej wyspie nawet telefony dzialaja kiepsko, wiec nie obrazajcie sie (w sensie rodzino), ze nie pisze/dzwonie, ale trace zasieg co chwile. Czasu tez w sumie na to nie mam, bo mam szkole od 8:15 do 10, od 10:30 do 12, od 13 do 15, od 15:30 do 18 i od 19 do 20:30. W tych krotkich przerwach niewiele mozna zrobic niestety. Szczegolowo opisze wiec juz u rodziny, teraz tylko chce Wam dac znac, ze wszytko jest ok i nie nudze sie hehe... Mam b. fajna nauczycielke, wiec jakos leci. Jutro szkola do 12 i jedziemy do NYC! Oczywiscie sama musialam sobie oplacic wycieczke (chlip, chlip ;)
Ok, na dzisiaj koniec, bo lece na zajecia. Obiecuje, ze wiecej napisze w weekend.

sobota, 21 sierpnia 2010

Hello Goodbye

Coś się kończy i coś się zaczyna, a ja:

"[...] Wierzę w to mocno, że nigdy nie upadnę
Że zdobędę wszystko zanim spokojnie zgasnę
Moja przystań schowana gdzieś za horyzontem
To dopiero początek, Bóg wie, co będzie potem
Tyle różnych jest dróg ilu ludzi na tym świecie
Ja od lat idę tą, która daje mi szczęcie
I choć czasem w głowie narastają wątpliwości
To nie życie mnie goni, lecz to ja urządzam pościg

Żeby mnie zatrzymać musiałyby być na to leki
Nie mam czasu muszę się ruszać by żyć, jak rekin
Realizuję czeki, pakuję rzeczy w torbę
I na przód, bo los czeka i chcę sprawdzić moją formę
Mów mi Willi, bo jak pan Fogg światła tną mrok
Listy z tysięcznej mili
A chcę wycisnąć wszystko co da się z chwili
By ktoś kiedyś powiedział - patrz oni to żyli [...]
Grammatik "W drodze"


Ten dzień (ostatni w Polsce!) będzie taki trochę bitter-sweet (gorzko-słodki). Z jednej strony pożegnania, pewien niepokój, a z drugiej totalna ekscytacja. Jak mówiło WWO w czasach mojej młodości "Nie bój się zmiany na lepsze". Nie boję się więc ;)
Ponieważ zdaję sobie sprawę z posiadania wiernych fanów żądnych każdego słowa wychodzącego spod mojego płodnego pióra (ekhm... klawiatury), czyli mojej rodzinki to jako że laptop leci ze mną a ja założyłam ten blog jako "pamiętnik z podróży", Wasz Głos Zza Oceanu (czyli JA hehe) będzie regularnie nadawał - czy tego chcecie czy nie haha :D

sobota, 7 sierpnia 2010

Widokówka z domu

KOT PATRZY NA PSA

Pies stanął przed kotem
kot patrzy na psa
więc nie ma jednej prawdy
więc jednak każda planeta
ma zawsze dwie półkule
nie ma jednej godziny
więc jednak są dwa nieba
i nie z tej samej przyczyny
szukamy jednego miejsca


                                        Joanna Szczepkowska

środa, 4 sierpnia 2010

aaaa!!!! lecę!!!!! :)

Doczekałam się planu lotu! Wreszcie! Od kilku dni logowałam się nieustannie na swoje konto i widziałam tylko pustkę aż dziś, nagle (z nienacka niemalże ;) pojawił się mój wyśniony plan haha. A otóż i on: ;)

Poniedziałek, 23.08, Lufthansa
8:35   Warszawa -   10:10 Monachium (czas lotu: 1:35)
11:35 Monachium - 14:35 JFK, NY (czas lotu: 9:05)

Piątek, 27.08, American Airlines
13:35 La Guardia, NY - 15:10 Chicago (czas lotu: 2:35)

Z Polski leci aż 8 osób i najprawdopodobniej lecimy wszyscy razem (a przynajmniej osoby, które poznałam na FB lecą ze mną :). W piątek do Chicago leci ze mną 9 osób (aczkolwiek do Chicago wybiera się więcej osób - w tym jeszcze jedna Polka - ale mają bilet na inny samolot :/).
Dzisiaj dostałam też ostatnią przesyłkę z biura - z ubezpieczeniem, z fancy zawieszkami ;), "interesującą" książeczką itp. i... czuję, że to już tak blisko... 19 dni... to jest straszne i wspaniałe jednocześnie... trochę tego nie ogarniam, ale to tego chciałam, prawda? Za późno na "second thoughts", trzeba brać co daje los i do przodu, ciągle do przodu! :D Moja wielka przygoda zacznie się już wkrótce... lol, sentymentalna robię się na stare lata ;)